Dunning Kruger Sendromu Nedir?
Psikolojik bir rahatsızlık olan Dunning Kruger Sendromu, adını sendromu bulan psikologların soyadlarından almıştır. Cornell üniversitesinde görevli Justin Kruger ve David Dunning adlı psikologlar tarafından tanımlanan bu hastalık, dilimizde ‘cahil cesareti’ olarak tanımlanır.
Herhangi bir alanda yeterliliği zayıf olan kişilerin, kendisini yeterli görme ve bunu abartma eğiliminde olduğu bilişsel bir rahatsızlıktır. Cornell üniversitesi öğrencilerinden, ‘kendine güvenen’ ve ‘alçakgönüllü’ olarak tanımlanan 2 denek grubu üzerinde yaptıkları deney sonucu, Dunning Kruger Sendromunu bilime kazandıran Justin Kruger ve David Dunning, yaptıkları bu çalışmayla 2000 yılında Nobel ödülü almaya hak kazanmıştır.
Dunning Kruger Sendromu Belirtileri Nelerdir?
Dunning Kruger Sendromu olan kişiler, davranışsal farklılıklar sergilemektedir. Hastalığın belirtileri olan bu farklılıkları şu şekilde sıralayabiliriz:
- Bir konu hakkında fazla bilgili olduklarına inanırlar.
- İkiyüzlü davranma eğilimindedirler.
- Yüksek özgüvene sahiptirler.
- Sürekli yalan söyleme eğilimindedirler.
- Her işi kendileri yapmak isterler.
- Eğitime ve bilgiye karşı aşağılayıcı davranırlar.
- Sürekli kendilerini abartırlar. Niteliksizliklerinin farkında değillerdir.
- Kendi niteliksizliklerinden, nitelikli kişileri göremezler.
- Yaptıkları her işi sürekli duyurmayı ve çok çalışıyorum havası yaratmayı severler.
- Kendi söylediklerini inkar ederler ve inkar ettiklerini de kabul etmezler.
- Başarısızlıklarını gizli tutarlar.
- Çoğunluğun aksini söylediği bir konuda bile yalnızca kendi doğrularına inanırlar.
- İş hayatında üstlerine yakın ve saygılı, astlarını ise ezen kişi konumundadır.
Tüm bu belirtilerden yola çıkarak Justin Kruger ve David Dunning, bu sendroma sahip kişiler için; “Cehalet gerçek bilginin aksine, bireyin kendine olan güvenini artırır.” Sonucuna ulaşmışlardır.
Dunning Kruger Sendromunun Tedavisi Var Mı?
Dunning Kruger Sendromu, psikologlar tarafından yapılan testler ile tespit edilmektedir. Sendroma sahip olduğu düşünülen kişi, önce detaylıca dinlenir. Taşıdığı bazı belirtilerden yola çıkarak kişiye özgü uygulanan testlerle teşhis konulur.
Bu hastalık, psikologlar tarafından kolayca tespit edilebilse bile kişiler hasta olduklarına inanmadıklarından tedavisi zor hatta neredeyse tam olarak mümkün değildir. Hastalar sendromu taşıdıklarına ikna olmadıkları için tedavi seçenekleri de kısıtlıdır. Bu sendromu taşıyan kişiler toplumda dışlanabilir. Bu nedenle mutlaka tedavi edilmesi gereken psikolojik rahatsızlıklardan birisidir. Terapi seansları ile ilerleme kaydedilse de ne yazık ki günümüzde hala kesin bir tedavisi bulunamamıştır.
Uzayla – Kültür Evreni
