Vahşi orangutanlar arasındaki jestlerin derinlemesine incelendiği çalışmada, Exeter Üniversitesi bilim adamları 11 ses sinyali ve 21 fiziksel “jest türü” tespit etti. Araştırmacılar 7 adet anne-bebek çifti ve iki kardeşten oluşan 16 orangutanlık bir grubun video görüntülerini incelediklerinde 585 ses sinyali ve 441 jestten oluşan toplam 1299 iletişim sinyali kaydettiler.
Sesler arasında “öpücük gıcırtısı” (nefes alırken oluşan keskin bir öpücük sesi), “homurdanma” (nefes alırken bir veya iki saniye süren alçak ses), “gorkum” (bir öpücük gıcırtısı ve ardından bir dizi çoklu grumphs) ve “ahududu”.
Hareketler arasında yanına çağırmak, alt dudağı dışarı çıkarmak, nesneleri sallamak ve bir vücut parçasını “işaret etmek” vardı.
Bulgular, orangutanların iletişime son derece duyarlı olduklarını, iletişimin %90’ında karşı tarafın mesajından hemen sonra hatta bir saniyeden daha kısa sürede tepki verdiğini ortaya koyuyor (iletişimi fark edemedikleri bazı kısımlar hariç).
Bornean Doğa Vakfı’nın (BNF) kurucusu ve eş yöneticisi olan Exeter Üniversitesi’nden bilim insanı Dr. Helen Morrogh-Bernard;
“Orangutanlar tüm maymunlar arasında en yalnız olanlardır, bu yüzden birçok çalışma Afrika maymunları üzerinde yapılmıştır çünkü vahşi orangutanların hareketleri hakkında neredeyse hiçbir şey bilinmiyor.
“Endonezya, Borneo’daki Sabangau turba bataklık ormanında iki yıl boyunca 600 saatten fazla orangutan görüntülerini filme alarak geçirdik.
“Bulgularımızdan bazıları hayvanat bahçesi temelli araştırmalarda keşfedilenleri desteklerken, araştırmalarımızın diğer yönleri bir ilk ve bunlar doğal bağlamında iletişimi incelemenin önemini vurgulamaktadır.”
Yeni bulgulardan biri de, orangutanlar jest yaparken ellerini ayaklarına tercih ederken, bu amaçla ayaklarını şempanzelerden daha fazla kullanmalarıdır.
16 orangutanın (yedi anne-çocuk çifti ve bir çift kardeş) video görüntüleri toplamda 1.299 iletişim sinyali verdi – 858 ses sinyali ve 441 hareket.
Araştırmacılar, gelecekte daha fazla sinyalin belirlenebileceğini söylüyor.
İletişimin belirlenen sekiz “hedefi” şunlardı: “nesne edinme” (sinyal veren bir şey ister), “bana tırman”, “üzerinize tırman”, “üzerinden geç”, “uzaklaş”, “oyun değişikliği: yoğunluğu azalt”, “Oynatmaya devam et” ve “durdur şunu”.
Fiziksel iletişim açısından, genç orangutanlar çoğunlukla görsel jestler kullanırken, yetişkinler jest ve fiziksel dokunuşu eşit olarak kullandı.
Dokunmak, daha çok dikkat etmeyen bir orangutanla iletişim kurarken kullanılıyordu.
Diğer orangutan gözden kaybolduğunda sesli iletişim arttı.
Araştırma ekibi, Palangkaraya Üniversitesi’ndeki BNF, St Andrews Üniversitesi ve Tropikal Turbalıkların Sürdürülebilir Yönetiminde Uluslararası İşbirliği Merkezi’ni (CIMTROP) içeriyordu.
International Journal of Primatology’de yayınlanan makalenin başlığı: “Sabangau turba-bataklık ormanı, Borneo’dan vahşi orangutanlardaki (Pongo pygmaeus wurmbii) anneler ve yavrular arasındaki iletişimde jest kullanımı.”
Kaynak: Exeter University
Bilim Kulübü’ne Katılmak İster misin?
