İnsan parmak uçları suyu emdiği için buruşmaz. Cilt, suyun çoğunu dışarıda tutan oldukça iyi bir bariyerdir. Havuzda veya banyoda birkaç dakika kaldıktan sonra parmaklarımız önemli miktarda suyu emerse, parmaklarımız şişerek yuvarlak, dolgun şekiller alır, bu da kırışmanın tersidir. Kırışıklık aslında parmak uçlarındaki sıvının azalmasından kaynaklanır.
Parmak uçlarımız, dışarıdan artan sıvıya maruz kaldığında, dahili olarak azaltılmış sıvıyı nasıl deneyimleyebilir? Fiziksel bir bakış açısından, bu etki bir paradoks gibi görünüyor. Cevap, ıslak parmak uçlarının buruşmasının pasif bir fiziksel etkiden ziyade aktif bir biyolojik tepki olduğudur. Bilim adamları, neredeyse yüz yıldır, eldeki sinir hasarının, bir kişinin artık ıslak kaynaklı parmak kırışıklıkları alamamasına neden olabileceğini biliyorlar. Parmak buruşması bu nedenle sinir sistemi tarafından kontrol edilir. Sinir sinyalleri parmak uçlarındaki kan damarlarının daralmasına neden olarak parmak uçlarındaki sıvı miktarını azaltır. Üzümü kurutunca nasıl buruşmuş bir kuru üzüme dönüşüyorsa, parmak uçlarındaki sıvının azalması da onun buruşmasına neden olur.
Parmak kırışması aktif bir nörolojik tepki olduğundan, evrimin bunun için seçilmiş olması muhtemeldir çünkü bu tepki bir tür hayatta kalma avantajı sağlar. Fakat kırışıklıklar, birinin hayatta kalmasına nasıl yardımcı olabilir? Bu soru uzun zamandır merak ediliyor ve cevabı henüz kesinleşmemiş durumda. Ancak 2011 yılında yapılan araştırmalar bir cevaba işaret ediyor gibi görünüyor.
Brains, Behavior and Evolution dergisinde bildirildiği gibi, Mark Changizi ve 2AI Laboratuvarlarındaki ortakları, parmak ucu kırışıklıklarının ıslak parmakların tutuşunu iyileştirmek için şekillendirildiğine dair kanıtlar buldular. “Morfolojilerinin drenaj ağlarının imza özelliklerine sahip olduğunu, suyun kavranan yüzeyden verimli bir şekilde çıkarılmasını sağladığını gösteriyoruz… Islak kaynaklı kırışıklıklar aslında ayakkabılardaki ‘yağmur basamaklarından’ önemli ölçüde üstün olabilir.
Baskı altındayken bile bir lastik sırtı koruyun ve böylece azaltılmış bir yüzey temas alanına sahip olun.Islak kaynaklı buruşuk basamaklar ise esnektir ve ıslak bir yüzeye bir parmak ucunu bastırma eylemi, yüzeyi ‘sıkıştırır’. parmak altından kanallardan sıvı dışarı çıkar ve bu tek titreşimli akışın tamamlanmasının ardından tüm parmağın derisi yüzeye temas eder.” İyileştirilmiş tutuşa sahip bir insan, yağmurda aletleri ve silahları daha iyi tutabilir, ayrıca nehirlerden ve akarsulardan yiyecek alabilir. Bu şekilde, suya tepki olarak parmakların buruşması, atalarımıza önemli bir hayatta kalma avantajı sağlayabilirdi.
2013 yılında Kyriacos Kareklas ve ortakları tarafından Biology Letters’da bildirildiği üzere gerçekleştirilen ek araştırma , katılımcıların ıslak kaynaklı parmak kırışıklıkları varsa ıslak bilyeleri ve balık ağırlıklarını konteynerler arasında önemli ölçüde daha hızlı aktarabildiklerini buldu. Bu nedenle, parmak kırışıklıklarının gerçekten de bir insanın ıslak nesneleri kavrama ve manipüle etme yeteneğini geliştirdiğini gösterdiler. Bu sonuçları doğrulamak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç duyulsa da, bu çalışmalar, geliştirilmiş kavrama hipotezinin ıslak kaynaklı parmak kırışması için makul bir açıklama olduğunu öne sürüyor.
Kaynak: https://www.wtamu.edu/~cbaird/sq/2015/02/18/why-do-my-fingers-absorb-water-and-become-wrinkled/
Uzayla – Kültür Evreni
